068 - UNDERSTANDING URBAN SPRAWL - National and Global Issues???.....

Urban Sprawl is a pattern and pace of urban land development in which the rate of land consumed for urban purposes exceeds the rate of population growth and which results in an inefficient and consumptive use of land and its associated resources. Some defined urban sprawl as :


- disease analogies such as cancerous growth and virus;
- irresponsible, often poorly-planned development that destroys green space, increases traffic and air pollution, crowds schools and drives up taxes;
- low-density urbanization and discontinuous development.

Urban sprawl must be considered in a space-time context. It is not simply the increase of urban lands in a given area, but the rate of its increase relative to population growth. Urban sprawl occurs when the rate of land conversion and consumption for urban uses exceeds the rate of population growth for a given area over a specified period of time.

Urban sprawl development consists of three basic spatial forms:
Low-density sprawl: Low-density sprawl is the consumptive use of land for urban purposes along the margins of existing metropolitan areas. This type of sprawl is supported by piecemeal extensions of basic urban infrastructures such as water, sewer, power, and roads.
Ribbon sprawl: Ribbon sprawl is development that follows major transportation corridors outward from urban cores. Lands adjacent to corridors are developed, but those without direct access remain in rural uses/covers. Over time these nearby “raw” lands maybe be converted to urban uses as land values increase and infrastructure is extended perpendicularly from the major roads and lines.
Leapfrog development: Leapfrog development is a discontinuous pattern of urbanization, with patches of developed lands that are widely separated from each other and from the boundaries, albeit blurred in cases, of recognized urbanized areas. This form of development is the most costly with respect to providing urban services such as water and sewerage.
sumber: http://chesapeake.towson.edu/landscape/urbansprawl/

Mengapa berlakunya Rebakan Bandar
Secara asasnya, berlakunya rebakan bandar berpunca dari kepesatan pembangunan aktiviti guna tanah bandar dan masalah kurang kawalan dalam dasar pembangunannya. Bandar berkembang pesat ke kawasan pinggirnya disebabkan oleh pengaruh yang berbagai; daripada nilai tanah yang semakin tinggi di kawasan bandar, pertambahan mendadak penduduk bandar, pengaruh perkembangan sistem pengangkutan, pasaran perumahan yang semakin meluas, kepada kaedah dasar-dasar perancangan gunatanah bandar dan mekanisma kawalannya.
Pengaruh utama kepesatan perkembangan pembandaran adakah berpunca daripada gabungan antara keperluan meningkat pembangunan fizikal, impak kuasa pasaran ekonomi dan perubahan nilai-nilai sosial dalam masyarakat. Di era perkembangan teknologi maklumat dan globalisasi masakini, berlakunya rebakan bandar adalah disebabkan juga dengan kegagalan dasar perancangan mengawal kuasa pasaran dalam pembangunan guna tanah bandar. Dari segi nilai dan pasaran tanah bandar, keluk graf menunjukkan nilai tanah menurun ke arah pinggir bandar berdasarkan teori tawaran sewa; di mana pembangunan lebih meluas dan berskala besar dapat dijalankan di kawasan pinggirnya. Perubahan keperluan penduduk kepada perumahan yang lebih berdensiti rendah menyebabkan tanah-tanah di luar bandar senang diperolehi dan dimajukan. Rebakan guna tanah bandar ke kawasan pinggir bandar dengan meluas dibantu oleh pembangunan dan perkembangan dalam sistem pengangkutan dan teknologinya. Peningkatan besar penggunaan kereta membenarkan perjalanan penduduk dengan lebih jauh, cepat dan menjimatkan, menjadikan bandar semakin padat serta mendatangkan kesan negatif yang lebih berbagai. Banyak kajian telah cuba mendefinisikan rebakan bandar dengan pendekatan yang berbeza, seperti definisi-definisi yang diberikan oleh pengkaji-pengkaji berikut;

(i) ‘Lack of continuity in expansion’ (Mill, 1981), - menggambarkan kurang kesinambungan dalam corak pembangunan di sempadan bandar.
(ii) ‘Haphazard growth & patchwork appearance’ (Harvey & Clark, 1965; Peiser, 1989) – Menggambarkan bentuk-bentuk pembangunan yang tidak teratur dan membahayakan kepada penduduk setempat.
(iii) ‘Unplanned, uncontrolled & uncoordinated single–use development’ (Nelson & Duncan, 1995) – menggambarkan pembangunan satu-satu kegunaan tanah yang tidak dirancang dan dikawal dengan baik.
(iv) ‘Spatial discontinuity in urban land use’ (Shou,G.,2000) – menggambarkan reruang guna tanah bandar yang tidak berterusan dan pembangunan yang tidak bersambung.

Jenis komponen guna tanah juga digunakan bagi menggambarkan rebakan bandar seperti pembangunan pelbagai pusat tumpuan/‘poly-centred development’ dan kawasan perumahan berdensiti rendah/‘low-density housing area’, pusat membelibelah hypermarket dan ‘suburban center’.

Di Malaysia, konsep rebakan bandar masih dilihat pada peringkat pembangunan dan penyaluran kemudahan/perkhidmatan bandar ke luar bandar (extention of urban services to rural area) di samping pembangunan pesat taman-taman perumahan berskala besar, pusat-pusat perdagangan dan perindustrian terancang. Proses rebakan bandar ini, di JB misalnya, berlaku secara 'ribbon development' dan 'rapid suburban expansion' ke atas ruang pinggir bandar di sekitar sempadan bandar. Rebakan bandar memberikan implikasi ketara kepada keperluan perancangan fizikal dan juga pembangunan sosial; disebabkan tarikan penduduk dan peluang-peluang pekerjaan dari pusat bandar dan ke kawasan. Ini menjadikan kawasan pinggir bandar sebagai pembangunan berpoket (pocket development), sebahagian ruang menjadi sesak disebabkan tumpuan penduduk, dan memberi impak negatif kepada alam sekitar. Rebakan bandar bukan sahaja berkaitan dengan terlampau banyak pembangunan, tetapi juga berkaitan dengan ketidakseimbangan pembangunan di bahagian tertentu sebuah wilayah metropolitan.

Salah satu isu yang perlu diketengahkan disebabkan rebakan bandar ialah impak yang berlaku ke atas kampung-kampung yang terletak di pinggir bandar dalam wilayah metropolitan menjadi medan pertembungan kepada perubahan fizikal dan bukan fizikal, kesan dari rebakan bandar yang berlaku. Kepesatan pembangunan terancang menyebabkan kampung pinggir bandar kian terhimpit dalam arus perkembangan pembandaran. Sebahagiannya mengalami perubahan ciri-ciri dan identiti kawasan, manakala pendudukmya terpaksa menghadapi pengaruh pembandaran yang semakin meningkat terutama dalam aspek suasana kediaman, ekonomi dan pekerjaan, serta corak hidup. Persekitaran kampung di pinggir bandar menghadapi pembangunan berpoket (pocket development). Kesan ketara daripada pembangunan berpoket ialah lama kelamaan lupusnya kampung-kampung tradisi, melenyapkan suasana kejiranan dan kepekaan pada kawasan (sence of place), dan menjejaskan kualiti dan corak hidup penduduk dan pengasingan masyarakat. Banyak kampung-kampung tradisi di pinggir bandar perlu dipertahankan daripada lenyap begitu sahaja dilanda arus rebakan bandar. Ketidakseimbangan penduduk (sama ada dari segi kaum dan status) amat ketara dalam pemilikan rumah terutama di kawasan perumahan baru yang dibina di pinggir metropolitan. Terdapat banyak rumah jenis kondominium dan rumah banglo mewah dibina di kawasan pinggirnya berbanding dengan jenis rumah yang lain. Kadar pemilikan hartanah di pinggir bandar oleh penduduk asing juga adalah tinggi di kebanyakan bandar utama.